Apoloniusz
Apoloniusz, świetny przedstawiciel "złotego" okresu matematyki greckiej, żył w latach 250-200 p.n.e. Urodził się w mieście Perga w Pamfilii w Azji Mniejszej. Podczas pobytu w Aleksandrii, za czasów Ptolemeusza III Euergetesa (247-222), trzeciego z rzędu władcy z rodziny Lagidów, zetknął się z uczniami Euklidesa i pod ich wpływem poświęcił się całkowicie studiom matematycznym. Z życia Apoloniusza niewiele szczegółów się przechowało; niektórzy historycy wspominają o nim jako o człowieku dumnym i zarozumiałym z powodu wielkiego uwielbienia, jakim go otaczano.
Najważniejsze dzieło Apoloniusza, noszące tytuł: Konika - Przecięcia stożkowe, składa się z ośmiu ksiąg. Mimo tego, że praca ta nie doszła do nas w całości i niewątpliwie uległa pewnym zniekształceniom w ciągu wieków (tłumaczenia arabskie), jest tak pięknym przykładem twórczości greckiej, że godna jest i dziś studiów nowoczesnego matematyka - już choćby dla dojścia do przekonania, że ujęcie naukowe tematu niewiele różni się od dzisiejszego. W wymienionym wyżej dziele z wzorową ścisłością przeprowadzone są po raz pierwszy w historii matematyki rozważania o przecięciach stożkowych jako miejscach geometrycznych na płaszczyźnie. Toteż słusznie nadała historia Apoloniuszowi miano twórcy przecięć stożkowych.
Inne dzieła tego matematyka zachowały się tylko fragmentarycznie lub zaginęły; o ich istnieniu wiemy jedynie ze wzmianek autorów współczesnych Apoloniuszowi lub późniejszych historyków.