Liczby rzymskie
W systemie rzymskim do zapisu liczb stosuje się siedem liter, z których tworzy się przez odpowiednie uszeregowanie liczby.
$\mathtt{I} \to 1 \\ \mathtt{V} \to 5 \\ \mathtt{X} \to 10 \\ \mathtt{L} \to 50 \\ \mathtt{C} \to 100 \\ \mathtt{D} \to 500 \\ \mathtt{M} \to 1000$
Nie istnieją znaki dla liczb większych od 1000, jednak istnieje możliwość zapisania liczby w postaci stukrotnie mniejszej i umieszczenie jej w nawiasach pionowych, np:
$|\mathtt{CD}| = 400*100 = 40.000$
Kolejnym sposobem zapisywania dużych liczb jest narysowanie nad znakami kreski poziomej, powoduje to, że daną liczbę należy pomnożyć przez 1000, np:
$\overline{\mathtt{LXX}} = 70*1000 = 70.000$
Można także zapisać liczbę 100.000 razy większą, poprzez narysowanie kreski poziomej nad znakami, oraz mieszczenie znaków w nawiasach pionowych, np:
$|\overline{\mathtt{CCC}}| = 300*100.000 = 30.000.000$
W systemie rzymskim nie istnieje znak opisujący liczbę zero, gdyż rzymianie nie uznawali zera - niczego jako liczby.